Giannis Kotsiras - O filakas o aggelos sou

ΘΕΙΤΣΟΥΛΙΤΣΙΤΣΑ ΜΟΥ

ΠΕΡΑΣΕ ΚΙΟΛΑ ΕΝΑΣ ΧΡΟΝΟΣ
ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΕΦΥΓΕΣ ΚΙ ΕΣΥ...
ΕΝΑΣ ΧΡΟΝΟΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΜΟΝΑΞΙΑ,
ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΕΚΕΙΝΗ,
ΤΗΝ ΑΛΗΘΙΝΗ,ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ!!!
ΠΟΥ ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΜΑΝΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΝΙΩΣΕΙ!
ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΤΙΠΟΤΑ...ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΚΕΝΟ.
ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΘΥΜΑΜΑΙ,ΓΙΑΤΙ ΠΟΝΑΩ ΠΟΛΥ.
ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙ ΑΥΤΗ Η ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΗΣ ΑΓΑΠΗ.
ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΣΕ ΘΕΛΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΕ ΑΓΑΠΑ,
ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΣΕΝΑ...
ΜΟΝΟ Ο ΘΕΟΣ ΚΙ Η ΜΑΝΑ ΣΟΥ.
ΑΝ ΚΙ ΕΤΣΙ ΠΟΥ ΓΙΝΑΜΕ,ΓΙΑ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ,
ΑΣ ΜΟΥ ΕΠΙΤΡΑΠΕΙ ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΩ
ΚΑΠΟΙΕΣ ΕΠΙΦΥΛΑΞΕΙΣ...
ΟΜΩΣ ΕΣΥ ΚΙ Η ΜΑΝΟΥΛΑ ΜΟΥ
Μ'ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΜΑΘΑΤΕ,ΜΕ ΟΛΑ ΟΣΑ ΚΑΝΑΤΕ,
ΜΟΥ ΔΕΙΞΑΤΕ ΤΙ ΘΑ ΠΕΙ ΑΛΗΘΙΝΗ ΑΓΑΠΗ!!!
ΠΩΣ ΝΑ ΑΝΤΕΞΩ ΝΑ ΖΗΣΩ ΤΩΡΑ ΧΩΡΙΣ ΑΥΤΗ;
ΠΩΣ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΩ ΝΑ ΤΟ ΞΕΠΕΡΑΣΩ;
ΣΕ ΠΟΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ ΝΑ ΚΟΥΡΝΙΑΣΩ
ΝΑ ΣΒΗΣΟΥΝ ΟΙ ΠΟΝΟΙ ΚΑΙ ΤΑ ΒΑΣΑΝΑ;
ΑΓΑΠΕΣ ΜΟΥ,ΠΟΣΟ ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΤΕ...
ΑΝ ΤΟ ΞΕΡΑΤΕ...

ΜΕ ΤΙ ΚΑΡΔΙΑ...

Με τι καρδιά,για πες μου,
να σε δω στα μάτια...
Και όπως πριν,
για ο,τι χρειαστεί να τρέξω;
Σου έδωσα με την καρδιά,με την ψυχή...
Όλα τα έσβησες εσύ!
Μα ξέχασες και πρέπει να τ' αντέξω.
Καμιά φορά,στη δύσκολη στιγμή,
ήθελα εσύ να είσαι 'κει.
Μόνο το χέρι να μου πιάσεις.
Ν' αξίζει να παλέψω.
Πραγματικά,μετά απ' όσα ζήσαμε,
δεν το περίμενα έτσι να μ' ακυρώσεις
και να μ' έχεις στην απ' έξω.
Πες μου γιατί;
Πες μου τι μου 'έδωσες εσύ;
Κι αν κάνω λάθος.
Όλα εγώ θα τ' ανατρέψω.
Σ' όλη μας την κοινή ζωή,
ποτέ δεν ήσουνα εκεί...
Έπρεπε μόνη μου όλα να τα περάσω...
Κι εγώ η χαζή καθόμουνα παρ' όλα αυτά!
Σκεφτόμουνα πως σ' αγαπώ,σε διάλεξα
και ήθελα μαζί σου να γεράσω!
Μέσα μου πίστευα πως δε μιλάς,
αλλά κατάλαβες και γνώρισες ποια είμαι,
στο πέρασμα του χρόνου,
μες στην κοινή πορεία.
Δεν την περίμενα τόση αχαριστία..
Και τελικά κατέληξα:
Όσα καλά κι αν κάνουμε,
αμέσως σαν περάσουνε,
οι άλλοι τα ξεχνάνε...
Όμως πονάει πιο πολύ,
αν νόμιζες -αυτοί που ξέχασαν-
Ο,τι σε αγαπάνε!...