DEN THA PETHANOYME POTE KOYFALA NEKROTHAFTH...

Giannis Kotsiras - O filakas o aggelos sou

ΘΕΙΤΣΟΥΛΙΤΣΙΤΣΑ ΜΟΥ

ΠΕΡΑΣΕ ΚΙΟΛΑ ΕΝΑΣ ΧΡΟΝΟΣ
ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΕΦΥΓΕΣ ΚΙ ΕΣΥ...
ΕΝΑΣ ΧΡΟΝΟΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΜΟΝΑΞΙΑ,
ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΕΚΕΙΝΗ,
ΤΗΝ ΑΛΗΘΙΝΗ,ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ!!!
ΠΟΥ ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΜΑΝΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΝΙΩΣΕΙ!
ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΤΙΠΟΤΑ...ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΚΕΝΟ.
ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΘΥΜΑΜΑΙ,ΓΙΑΤΙ ΠΟΝΑΩ ΠΟΛΥ.
ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙ ΑΥΤΗ Η ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΗΣ ΑΓΑΠΗ.
ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΣΕ ΘΕΛΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΕ ΑΓΑΠΑ,
ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΣΕΝΑ...
ΜΟΝΟ Ο ΘΕΟΣ ΚΙ Η ΜΑΝΑ ΣΟΥ.
ΑΝ ΚΙ ΕΤΣΙ ΠΟΥ ΓΙΝΑΜΕ,ΓΙΑ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ,
ΑΣ ΜΟΥ ΕΠΙΤΡΑΠΕΙ ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΩ
ΚΑΠΟΙΕΣ ΕΠΙΦΥΛΑΞΕΙΣ...
ΟΜΩΣ ΕΣΥ ΚΙ Η ΜΑΝΟΥΛΑ ΜΟΥ
Μ'ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΜΑΘΑΤΕ,ΜΕ ΟΛΑ ΟΣΑ ΚΑΝΑΤΕ,
ΜΟΥ ΔΕΙΞΑΤΕ ΤΙ ΘΑ ΠΕΙ ΑΛΗΘΙΝΗ ΑΓΑΠΗ!!!
ΠΩΣ ΝΑ ΑΝΤΕΞΩ ΝΑ ΖΗΣΩ ΤΩΡΑ ΧΩΡΙΣ ΑΥΤΗ;
ΠΩΣ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΩ ΝΑ ΤΟ ΞΕΠΕΡΑΣΩ;
ΣΕ ΠΟΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ ΝΑ ΚΟΥΡΝΙΑΣΩ
ΝΑ ΣΒΗΣΟΥΝ ΟΙ ΠΟΝΟΙ ΚΑΙ ΤΑ ΒΑΣΑΝΑ;
ΑΓΑΠΕΣ ΜΟΥ,ΠΟΣΟ ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΤΕ...
ΑΝ ΤΟ ΞΕΡΑΤΕ...

ΜΕ ΤΙ ΚΑΡΔΙΑ...

Με τι καρδιά,για πες μου,
να σε δω στα μάτια...
Και όπως πριν,
για ο,τι χρειαστεί να τρέξω;
Σου έδωσα με την καρδιά,με την ψυχή...
Όλα τα έσβησες εσύ!
Μα ξέχασες και πρέπει να τ' αντέξω.
Καμιά φορά,στη δύσκολη στιγμή,
ήθελα εσύ να είσαι 'κει.
Μόνο το χέρι να μου πιάσεις.
Ν' αξίζει να παλέψω.
Πραγματικά,μετά απ' όσα ζήσαμε,
δεν το περίμενα έτσι να μ' ακυρώσεις
και να μ' έχεις στην απ' έξω.
Πες μου γιατί;
Πες μου τι μου 'έδωσες εσύ;
Κι αν κάνω λάθος.
Όλα εγώ θα τ' ανατρέψω.
Σ' όλη μας την κοινή ζωή,
ποτέ δεν ήσουνα εκεί...
Έπρεπε μόνη μου όλα να τα περάσω...
Κι εγώ η χαζή καθόμουνα παρ' όλα αυτά!
Σκεφτόμουνα πως σ' αγαπώ,σε διάλεξα
και ήθελα μαζί σου να γεράσω!
Μέσα μου πίστευα πως δε μιλάς,
αλλά κατάλαβες και γνώρισες ποια είμαι,
στο πέρασμα του χρόνου,
μες στην κοινή πορεία.
Δεν την περίμενα τόση αχαριστία..
Και τελικά κατέληξα:
Όσα καλά κι αν κάνουμε,
αμέσως σαν περάσουνε,
οι άλλοι τα ξεχνάνε...
Όμως πονάει πιο πολύ,
αν νόμιζες -αυτοί που ξέχασαν-
Ο,τι σε αγαπάνε!...

ΑΝ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΠΩ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΠΕΡΙΦΑΝΗ,ΓΙΑΤΙ ΘΕΩΡΩ ΤΗΝ ΠΕΡΙΦΑΝΙΑ ΑΜΑΡΤΙΑ,ΑΥΤΟ ΘΑ ΗΤΑΝ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ.ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΚΑΛΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΛΕΞΗΣ.ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ...ΠΑΛΕΨΑ ΓΙ'ΑΥΤΟ, ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑ ΠΟΛΥ ΜΕ ΟΛΟ ΜΟΥ ΤΟ ΕΙΝΑΙ.ΤΟΥΣ ΕΔΩΣΑ ΟΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΕΧΩ ,ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ,ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ.ΕΛΠΙΖΟΝΤΑΣ,ΑΥΤΟ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΤΕΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΘΑ ΣΥΝΑΝΑΣΤΡΑΦΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΕΚΤΙΜΗΘΕΙ ΑΝΑΛΟΓΑ.ΠΑΛΕΨΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΣΗΜΑΣΙΑ,ΜΕ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ,ΜΕ ΒΑΘΟΣ ΨΥΧΗΣ,ΜΕ ΑΝΟΙΧΤΑ ΜΑΤΙΑ, ΜΥΑΛΟ ΚΑΙ ΚΑΡΔΙΑ...ΤΑ ΛΑΤΡΕΥΩ !!!ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΤΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΝΑ ΕΚΦΡΑΣΕΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΝΙΩΘΩ.ΣΑΣ ΛΑΤΡΕΥΩ ΑΓΑΠΕΣ ΜΟΥ !!!
Α Γ Γ Ε Λ Α Φ Ω Τ Ε Ι Ν Η "ΕΙΣΤΑΙ Η ΙΔΙΑ ΜΟΥ Η ΖΩΗ ΔΕΝ ΕΧΩ ΤΙΠΟΤΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΑΝ ΣΑΣ ΧΑΣΩ..."

ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΣΕ ΚΟΙΤΑΖΩ
ΣΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΠΙΑ...
ΝΙΩΘΩ ΝΑ ΜΟΥ ΛΕΣ
"Σ'ΑΓΑΠΩ"
ΚΑΙ ΣΟΥ ΑΠΑΝΤΩ ΦΩΝΑΧΤΑ
"ΚΙ ΕΓΩ Σ'ΑΓΑΠΩ"
ΚΙ ΟΠΟΙΟΣ Μ'ΑΚΟΥΕΙ ΝΑ ΜΙΛΑΩ ΜΟΝΗ
ΝΟΜΙΖΕΙ ΠΩΣ ΕΙΜΑΙ ΤΡΕΛΗ!!!
ΟΜΩΣ ΚΙ ΕΣΥ ΚΙ ΕΓΩ ΞΕΡΟΥΜΕ
ΠΩΣ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ...
ΝΑ Τ'ΑΚΟΥΓΑ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΑΚΟΜΗ
ΔΥΝΑΤΑ ΑΥΤΟ ΤΟ "Σ'ΑΓΑΠΩ".
Ν'ΑΚΟΥΓΑ ΝΑ ΤΟ ΛΕΕΙ Η ΓΛΥΚΙΑ ΦΩΝΗ ΣΟΥ.
ΑΧ!ΚΑΙ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ Σ'ΑΓΓΙΞΩ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΝΑ ΣΕ ΞΑΝΑΔΩ...

Ο ΦΥΛΑΚΑΣ Ο ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΟΥ!!!

ΚΑΠΟΥ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΠΟΝΟ Μ'ΕΧΑΣΑ...
ΚΑΠΟΥ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΨΑΧΝΩ ΝΑ ΜΕ ΒΡΩ...
ΣΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ ΤΗΝ ΔΙΝΗ ΕΠΕΣΑ.
ΤΗΝ ΛΗΘΗ ΑΠΕΓΝΩΣΜΕΝΑ ΑΝΑΖΗΤΩ.

ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΜΥΡΟΥΔΙΕΣ,
ΤΗΝ ΖΕΣΤΑΣΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ,
ΠΗΡΕΣ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΦΕΥΓΟΝΤΑΣ...
ΚΑΙ Μ'ΑΦΗΣΕΣ ΤΟ ΔΑΚΡΥ.
Ε.Κ.Γ.

ΕΙΔΕ Ο ΘΕΟΣ ΟΤΙ ΕΠΕΣΕ ΠΟΛΥ ΜΑΥΡΙΛΑ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ
ΚΑΙ ΜΟΥ'ΣΤΕΙΛΕ ΔΥΟ ΑΓΓΕΛΟΥΣ,
ΔΥΟ ΗΛΙΟΥΣ,ΔΥΟ ΦΕΓΓΑΡΙΑ.
ΝΑ Μ'ΑΓΑΠΟΥΝΕ ΝΑ ΜΕ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΥΝ.
ΚΑΙ ΝΑ ΦΩΤΙΖΟΥΝ ΟΛΑ ΤΑ ΣΚΟΤΑΔΙΑ...!
ΣΤΗΝ ΑΓΓΕΛΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΦΩΤΕΙΝΗ.ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ... ΤΑ ΛΕΝΕ ΟΛΑ!!!

ΠΟΣΟ ;

ΠΟΣΟ ΑΓΡΙΟ ΘΗΡΙΟ ΕΙΣΑΙ ΑΝΘΡΩΠΕ;
ΠΟΣΟ ΑΝΕΠΤΥΓΜΕΝΟ ΕΧΕΙΣ ΤΟ ΑΙΣΘΗΜΑ ΤΗΣ ΑΥΤΟΣΥΝΤΗΡΗΣΗΣ...
ΠΟΣΟ ΠΟΝΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΝΙΩΣΕΙΣ ΚΙ ΟΜΩΣ Ν'ΑΝΤΕΞΕΙΣ!
ΠΟΣΟ ΜΙΚΡΗ ΕΙΣΑΙ ΖΩΗ!
ΠΟΣΟ ΜΟΝΑΔΙΚΑ ΠΟΛΥΤΙΜΗ...ΑΝΕΚΤΙΜΗΤΗ!
ΠΟΣΟ ΑΠΕΡΑΝΤΗ ΕΙΣΑΙ ΜΟΝΑΞΙΑ...
ΠΟΣΟ ΕΥΚΟΛΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΕΙΣ ΚΑΙ ΤΡΥΠΩΝΕΙΣ ΠΑΝΤΟΥ.
ΠΟΣΟ ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙΣ ΜΑΜΑ...
ΠΟΣΟ ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙΣ ΘΕΙΤΣΑ...
ΠΟΣΟ ΠΟΛΥ ΠΟΝΑΩ.
ΠΟΣΟ ΠΑΛΕΥΩ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΨΕΙ Ο ΠΟΝΟΣ.
ΠΟΣΟ ΜΟΝΗ ΝΙΩΘΩ.
ΠΟΣΟ ΜΙΚΡΗ ΚΙ ΑΣΗΜΑΝΤΗ ΜΕΣ ΣΤ'ΑΠΕΙΡΟ.
ΠΟΣΟ ΘΕΛΩ ΝΑ ΖΗΣΩ...
ΠΟΣΟ ΘΕΛΩ ΝΑ ΧΑΡΩ...
ΠΟΣΟ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΡΟΛΑΒΩ...ΝΑ ΚΑΝΩ ΠΡΑΓΜΑΤΑ...
ΠΟΣΟ ΣΕ ΦΟΒΑΜΕ ΘΑΝΑΤΕ!
ΠΟΣΟ ΒΑΘΙΑ ΣΤΟ ΕΙΝΑΙ ΜΟΥ ΣΕ ΕΝΙΩΣΑ.
ΠΟΣΟ ΠΑΓΩΣΕΣ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ.
ΠΟΣΟ ΣΕ ΜΙΣΗΣΑ!!!
-Α Π Ε Ι Ρ Α...

ΕΦΥΓΕΣ ΚΙ ΕΣΥ!
ΚΑΙ Μ'ΑΦΗΣΕΣ...
ΚΙ ΕΧΑΣΑ ΤΙΣ ΡΙΖΕΣ ΜΟΥ.
ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΜΕΙΝΕ!
ΚΑΝΕΝΑΣ!ΠΟΥ ΝΑ Μ'ΑΓΑΠΑΕΙ...
ΕΜΕΝΑ,ΑΔΟΛΑ ΚΙ ΑΓΝΑ.
ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΓΑΠΗ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ...
ΕΦΥΓΕΣ ΚΙ ΕΣΥ!
ΚΙ ΕΧΑΣΑ ΓΙΑ ΔΕΥΤΕΡΗ ΦΟΡΑ ΤΗΝ ΜΑΝΑ ΜΟΥ...
ΚΑΙ ΝΙΩΘΩ ΟΤΙ ΝΕΚΡΩΣΕ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ.
ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ ΠΩΣ ΑΔΕΙΑΣΕ ΤΟ ΕΙΝΑΙ ΜΟΥ.
ΠΟΣΟΣ ΠΟΝΟΣ ΘΕΕ!
ΔΕ ΛΕΩ "ΘΕΕ ΜΟΥ"
ΓΙΑΤΙ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΜΟΥ ΠΗΡΕΣ ΕΚΕΙΝΗ...
ΣΟΥ ΕΧΩ ΘΥΜΩΣΕΙ ΑΦΑΝΤΑΣΤΑ.
ΤΩΡΑ ΠΗΡΕΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΘΕΙΤΣΑ ΜΟΥ...
ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΤΗΝ ΠΗΡΕΣ,
ΑΛΛΑ ΕΠΕΤΡΕΨΕΣ ΝΑ ΥΠΟΦΕΡΕΙ ΑΝΕΛΕΗΤΑ,
ΩΣ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΤΙΓΜΗ.
ΚΑΙ Μ'ΑΝΑΓΚΑΣΕΣ ΝΑ ΤΗΝ ΑΦΗΣΩ ΝΑ ΦΥΓΕΙ.
ΔΕΝ ΑΝΤΕΞΑ ΝΑ ΥΠΟΦΕΡΕΙ ΑΛΛΟ...
ΤΟ ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΠΑΛΕΥΑΙ ΝΑ ΚΡΑΤΗΘΕΙ.
ΠΟΣΟ ΠΟΛΥ Μ'ΑΓΑΠΟΥΣΕ!!!
ΠΟΥ ΔΕΝ ΗΘΕΛΕ ΝΑ Μ'ΑΦΗΣΕΙ ΜΟΝΗ...
ΜΟΥ ΤΟ 'ΧΕ ΠΕΙ ΑΛΛΩΣΤΕ ΟΤΑΝ ΤΗΝ ΡΩΤΗΣΑ
-"ΚΙ ΕΣΥ ΘΕΙΤΣΑ ΜΟΥ ΘΑ Μ'ΑΦΗΣΕΙΣ;"
-"ΟΧΙ"ΗΤΑΝ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ.
ΜΑ ΥΠΕΦΕΡΑΙ ΦΡΙΧΤΑ ΚΙ ΕΓΩ ΔΕΝ ΗΘΕΛΑ...
ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΗΘΕΛΑ
ΗΤΑΝ ΝΑ ΖΗΣΕΙ ΛΙΓΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΑ,ΧΩΡΙΣ ΠΟΝΟΥΣ.
ΑΧ!ΘΕΕ ΠΟΣΟ ΣΚΛΗΡΟΣ ΕΙΣΑΙ ΜΕ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ!!!
Ή ΕΜΕΙΝΕΣ ΚΙ ΕΣΥ ΤΟΣΟ ΜΟΝΟΣ
ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΕΙΣ ΝΑ ΜΕΡΙΜΝΗΣΕΙΣ;
ΔΕΝ ΞΕΡΩ...
ΠΑΝΤΩΣ ΕΓΩ ΣΟΥ ΘΥΜΩΣΑ ΚΙ ΑΚΟΜΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ...
ΜΟΝΟ ΝΑ'ΞΕΡΑ
ΠΩΣ ΟΠΟΥ ΚΙ ΑΝ ΠΑΝΕ ΟΙ ΨΥΧΕΣ
ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΕΚΕΙ ΤΙΣ ΨΥΧΕΣ ΤΩΝ ΔΙΚΩΝ ΤΟΥΣ ΑΓΑΠΗΜΕΝΩΝ...
ΑΧ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ'ΞΕΡΑ... Ε.Κ.Γ.20-08-09

ΘΥΜΗΣΕΣ...

ΣΑΝ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΔΩ,


ΜΕ ΤΙ ΚΑΡΔΙΑ,


ΣΑΝ ΘΑ ΕΡΘΕΙΣ ΕΣΥ,


ΜΗ ΜΙΛΑΤΕ ΓΙΑ ΚΕΙΝΗ,


ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΩΡΑ ΠΙΑ ΕΔΩ,


ΕΛΑ,


ΓΙΑΤΙ ΕΧΕΙΣ ΦΥΓΕΙ,

ΣΥΜΠΤΩΣΗ ...;

ΑΡΑΓΕ ΝΑ 'ΝΑΙ ΣΥΜΠΤΩΣΗ; Η ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ 3-7-09 ΠΟΥ ΑΝΟΙΞΑ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΣΕΛΙΔΑ.ΜΟΛΙΣ ΤΩΡΑ ΤΟ ΕΙΔΑ!!!Η ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕΣ...ΛΕΣ ΚΑΤΙ ΝΑ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙΣ;
ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΑ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΟΥ ΝΑ ΓΡΑΦΩ...ΜΑ ΟΠΩΣ ΗΡΘΑΝ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ. ΘΑΡΡΕΙΣ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΒΑΛΘΗΚΕ ΝΑ ΜΗΝ Μ'ΑΦΗΣΕΙ,ΝΑ ΤΑ ΠΩ,ΝΑ ΞΑΛΑΦΡΩΣΩ.
ΣΤΟΝ ΠΟΝΟ ΜΟΥ ΕΠΑΝΩ ΚΙ ΑΛΛΟΣ ΠΟΝΟΣ ΠΡΟΣΤΕΘΗΚΕ. ΠΟΤΕ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ;
ΠΟΤΕ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ;ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΑΛΛΟ!!!ΘΕΕ ΦΤΑΝΕΙ,ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ,ΕΛΕΟΣ!!!ΒΟΗΘΑ ΜΕ ΚΑΙ ΛΙΓΟ
ΜΗΝ ΜΕ ΞΕΧΝΑΣ...

Ομορφια μου,εσυ ξερω πως θα το δεις πρωτη, γραψε αν σου αρεσε η γνωμη σου μετραει...

ΓΙΑΤΙ ... ΣΤΙΓΜΕΣ;

-ΣΤΙΓΜΕΣ... ΠΟΝΟΥ ΧΑΡΑΣ ΔΥΣΤΥΧΙΑΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΩΝ ΕΥΚΟΛΙΑΣ
ΔΥΣΚΟΛΙΑΣ ΣΥΝΤΡΟΦΙΚΟΤΗΤΑΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ ΜΙΣΟΥΣ ΕΡΩΤΑ ΚΙ ΑΓΑΠΗΣ.
-ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΕΝΑΛΛΑΣΟΝΤΑΙ ΚΙ ΑΠΑΡΤΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ...
-ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΤΗΝ ΣΗΜΑΔΕΥΟΥΝ ΤΗΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΣΥΝΘΕΤΟΥΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ!
ΟΛΕΣ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΑΝΟΥΝ ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΜΕ
ΠΟΥ ΜΑΣ ΔΙΝΟΥΝ ΤΟ ΕΡΕΘΙΣΜΑ ΓΙ΄ΑΥΤΕΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΝΑ ΖΟΥΜΕ...!
ΓΙ' ΑΥΤΟ! ΓΙ'ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΠΕΡΝΟΥΝ ΚΑΙ ΧΑΝΟΝΤΕ
ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΑΝΑΙΡΟΥΝΤΑΙ ΟΝΟΜΑΣΑ ΑΥΤΟ ΤΟ BLOG ΕΤΣΙ
ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΝΑ ΚΑΤΑΓΡΑΨΩ ΚΑΠΟΙΕΣ ΑΠ'ΑΥΤΕΣ...
ΚΑΙ ΝΑ ΤΙΣ ΜΟΙΡΑΣΤΩ ΙΣΩΣ ΜΕ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΑΠΟ ΣΑΣ...!

Την καλησπέρα μου...