ΚΑΠΟΥ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΠΟΝΟ Μ'ΕΧΑΣΑ...
ΚΑΠΟΥ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΨΑΧΝΩ ΝΑ ΜΕ ΒΡΩ...
ΣΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ ΤΗΝ ΔΙΝΗ ΕΠΕΣΑ.
ΤΗΝ ΛΗΘΗ ΑΠΕΓΝΩΣΜΕΝΑ ΑΝΑΖΗΤΩ.
ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΜΥΡΟΥΔΙΕΣ,
ΤΗΝ ΖΕΣΤΑΣΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ,
ΠΗΡΕΣ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΦΕΥΓΟΝΤΑΣ...
ΚΑΙ Μ'ΑΦΗΣΕΣ ΤΟ ΔΑΚΡΥ.
Ε.Κ.Γ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Ο χρόνος είναι βάλσαμο
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι θα'ρθει και η λήθη.
Δε θέλω άλλο στα μάτια σου
να βλέπω μόνο λύπη.
Θα είμαι εγώ πάντα εκεί,
το χέρι θα σου σφίγγω.
Κι αν το ζητάς,ούτε λεπτό,
μακριά σου δε θα φύγω.
Σ'αγαπάω με κάθε κύττατο μου.
Με όλη τη δύναμη που έχει η ψυχή μου.
Σ'αγαπάω πολυ.
ΑΧ!ΕΣΥΥΥΥΥΥ...ΕΙΣΑΙ ΜΙΑΑΑΑ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΘΑ ΜΕ ΤΡΕΛΑΝΕΙΣ Μ'ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΓΡΑΦΕΙΣ.
ΖΟΥΖΟΥΝΝΝΙΙΙ!!!
ΣΕ ΛΑΤΡΕΥΩ ΠΩΣ ΝΑ ΣΟΥ ΤΟ ΠΩ;
ΠΩΣ ΤΡΕΛΑ ΣΕ ΑΓΑΠΩ;